بررسی تأثیر سورفاکتانت غیر یونی تویین۲۰ بر نانوکمپلکس های پروتئین/ پلی ساکاریدی حامل کورکومین

Authors

شقایق شیخ زاده

shaghayegh sheikhzadeh dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی محمد علیزاده

mohammad alizadeh dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی محمود رضازاد

mahmoud rezazad dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی

abstract

سابقه و هدف: نانوکمپلکس­های بیوپلیمری علاوه بر مزایای بی شماری که دارند، دارای معایبی از جمله دشواری کنترل دقیق اندازه ذرات و عدم توانایی در جلوگیری از تجمع ذرات می­باشند. در این تحقیق تأثیر تویین20 بر برهمکنش الکترواستاتیکی سدیم کازئینات و صمغ عربی حامل ترکیب آنتی اکسیدانی کورکومین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا فاز آلی (کورکومین در اتانول) به فاز آبی (سدیم کازئینات، صمغ عربی و تویین20) اضافه شد. در مرحله بعدی با کاهش ph، نانوذرات تشکیل شدند. به منظور بررسی اثر متغیرهای مستقل بر پاسخ­ها از طرح box–behnken سطح پاسخ استفاده شد. فعالیت آنتی­اکسیدانی نمونه­ها با استفاده از روش مهارکنندگی 1-1 دی­فنیل 2-پیکریل هیدازیل (dpph) انجام شد. یافته ها : تویین20 تأثیر معنی­داری بر اندازه و توزیع اندازه ذرات داشت (0001/0p<). همچنین سدیم کازئینات و تویین 20 بر کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی­اکسیدانی کورکومین کپسوله شده تأثیر معنی­داری داشتند (0001/0p<). با استفاده از روش بهینه­سازی تابع مطلوبیت، شرایط بهینه به صورت 28/0% سدیم کازئینات، 69/0% صمغ عربی، 18/0% تویین20 و ph 02/5 به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی­اکسیدانی بالای نانوکمپلکس های کورکومین و عدم نیاز به تجهیزات با انرژی بالا، این روش به عنوان روشی ساده، سریع و کم انرژی پیشنهاد می­شود. واژگان کلیدی:کورکومین، نانوکمپلکس پروتئین/ پلی ­ساکارید، سورفاکتانت غیریونی، فعالیت آنتی­اکسیدانی

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تأثیر سورفاکتانت غیر یونی تویین20 بر نانوکمپلکس‌های پروتئین/ پلی‌ساکاریدی حامل کورکومین

سابقه و هدف: نانوکمپلکس­های بیوپلیمری علاوه بر مزایای بی‌شماری که دارند، دارای معایبی از جمله دشواری کنترل دقیق اندازه ذرات و عدم توانایی در جلوگیری از تجمع ذرات می­باشند. در این تحقیق تأثیر تویین20 بر برهمکنش الکترواستاتیکی سدیم کازئینات و صمغ عربی حامل ترکیب آنتی‌اکسیدانی کورکومین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ابتدا فاز آلی (کورکومین در اتانول) به فاز آبی (سدیم کازئینات، صمغ عربی و توی...

full text

بررسی نانوکمپلکس آلبومین سرم گاوی-کورکومین به روش طیف‌سنجی فلوئورتابی

یکی از مهم‌ترین عملکردهای زیستی آلبومین، توانایی پیوند با ترکیبات زیست‌فعال طبیعی و سنتزی است. لذا آلبومین به‌عنوان حامل، برای پیوند با موادی مانند ترکیبات گیاهی با ویژگی‌های درمانی و دارویی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. از سوی دیگر پیشرفت‌های اخیر در زمینه علم نانو و انتقال غذا داروها، مستلزم پژوهش‌های گسترده در زمینه تهیه و بررسی ساختار نانوکمپلکس مواد زیست فعال است. در این مطالعه، برهم‌کنش آلب...

full text

طراحی فرمولاسیون، ساخت و مشخصه یابی حامل دارویی نانوکامپوزیت پلی ساکاریدی حاوی کارکامین

در این پژوهش با هدف بهبود بازده بارگذاری واندازه ذرات، نانوکامپوزیت کیتوزان‌مونت‌موریلونیت (CS-MMT)، به وسیله روش ژل‌سازی یونی جهت کنترل رهایش کارکامین تهیه گردید. فرمول‌بندی‌های مختلف و متغیرهای متفاوت فرایند (غلظت پلی‌ساکارید، درصد مونت‌موریلونیت، غلظت سورفکتانت، مقدار دارو و مدت زمان سونیکیت) جهت تعیین فرمولاسیون بهینه بررسی شد. غلظت پلی‌ساکارید، غلظت سورفکتانت و زمان سونیکیت بیشترین تاثیر ر...

full text

تهیه و ارزیابی شاخص های رنگی نانوکمپلکس های کورکومین

مقدمه: کورکومین پلی­فنل طبیعی و مهمترین جز رنگی زردچوبه است که دارای فعالیت های بیولوژیکی متعددی می­باشد. با این حال استفاده از این ماده رنگی با ارزش به دلیل حلالیت آبی پایین و ناپایداری در شرایط نامطلوب شیمیایی محدود می­باشد. انکپسولاسیون روشی برای غلبه بر این موانع می­باشد. هدف از این پژوهش، تهیه و ارزیابی نانوکپسول­های کورکومین به منظور حفظ و بهبود ویژگی­های رنگی کورکومین می­باشد. مواد و روش...

full text

تهیه نانوامولسیون‌های حامل ویتامین A پالمیتات به روش خودبه‌خودی: بررسی تأثیر سورفاکتانت و فاز روغنی بر اندازۀ قطرات و پایداری

تولید خودبه‌خودی امولسیون یکی از روش های کم‌انرژی در تولید انواع نانو‌امولسیون است و در نتیجه تیتراسیون فاز روغنی حاوی سورفاکتانت هیدروفیل در فاز آبی رخ می‌دهد. از این سیستم در درون‌پوشانی ترکیبات آب‌گریز غذا- دارو مانند انواع ویتامین‌های محلول در چربی می‌توان استفاده کرد. در این تحقیق نانوامولسیون‌های حاوی ویتامین A به روش کم‌انرژی تشکیل خودبه‌خودی امولسیون با به‌کارگیری سورفاکتانت‌های غیریونی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران

جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۲۵-۱۳۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023